رضا سلیمان‌نوری فعال رسانه‌ای و رئیس هیئت‌مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان در یادداشتی نوشت: در برگزاری مراسم نکوداشت چهره‌های ماندگار نکته مهم چرایی برگزاری این نوع نکوداشت‌هاست. به واقع این نوع اقدامات تا چه اندازه باعث اجرایی شدن وظیفه اصلی مدیریت حوزه میراث‌فرهنگی کشور یعنی شناسایی، حفظ و حراست از یادگارهای باقیمانده از نیاکان برای ما و نسل‌های آینده می‌شود؟

برای پاسخ به این سوال اساسی باید دو موضوع مهم یعنی نحوه اجرای خود برنامه و دیگر بازتاب‌های آن در اقشار مختلف را مدنظر قرار داد.

1_برگزاری برنامه:

بدون شک شعار این همایش در راستای اهداف اصلی میراث‌فرهنگی کشور است اما نحوه اجرای این همایش می‌نوان این شعار را تحکیم بخشیده یا نقض کند. اگر این همایش و موارد مشابه آن، برنامه‌ای درخور شان و جایگاه میراث‌فرهنگی در قاموس سترگ فرهنگ ایران‌زمین باشد، می‌تواند به الگویی برای موارد مشابه در سایر بخش‌های جامعه تبدیل شود و بدینگونه مجموعه میراث‌فرهنگی خط ده و راهبر سایر مجموعه‌ها در نحوه تجلیل از بزرگان شود.

استفاده از کادری که دارای بالاترین استاندارد همراهی با مخاطبان هستند و در نظر گرفتن راه رفع سریع همه مشکلات احتمالی هنگام اجرای برنامه از جمله این موارد است.

2_بازتاب‌های آن:

همیشه اجرای مراسم به‌رغم سخت و توان‌فرسا بودن تنها بخشی از برنامه است و بخش مهمتر از اجرا، ایجاد شرایط انعکاس کامل و قوی برنامه در سطح اقشار مختلف مخاطب است. فضای محدود برگزاری مراسم، شرایط حمل‌ونقلی جامعه و در برخی موارد زمان مراسم از موانعی هستند که می‌توانند مانع از استفاده کامل جوامع مختلف مخاطب از این نوع همایشها و در نتیجه نرسیدن برگزارکنندگان به خواسته خود از اجرای برنامه شوند. براین اساس بهتر است با شناسایی و دسته‌بندی مخاطبان به هر کدام به فراخور شرایط شان بستههای فرهنگی و اطلاع‌رسانی مناسب درباره همایش ارائه شود.

الف_ پیشکسوتان: با توجه به‌عنوان برنامه که همانا «نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی کشور» است، می توان فرض کرد که مهمترین گروه مخاطب خود این عزیزان و خانواده‌هایشان در سراسر کشور هستند. به‌طور قطع بسیاری از این بزرگان امکان حضور در مراسم را به دلایل گوناگون ندارند و همچنین باتوجه به شرایط کنونی رسانه‌های مجازی بهره‌مندی آنان از ارائه زنده مجازی برنامه در حداقل ممکن است. سرعت در اطلاعرسانی مکتوب به این عزیزان مهمترین اصل برای جلوگیری از ایجاد بازخورد منفی در بین ایشان است.

ب_ افراد و جوامع دوستدار میراث‌فرهنگی: دومین گروه مخاطب مهم این نوع نکوداشت‌ها افراد و جوامع دوستدار میراث‌فرهنگی هستند. این افراد اغلب دارای رسانه‌های کوچک عمومی بوده و برخی انسان رسانه هستند. لذا توصیه می‌شود تا ضمن دعوت انسان رسانه‌های شاخص این جمع به همایش از ظرفیت آنان برای اطلاع‌رسانی کاملتر برنامه و جلوگیری از ایجاد حواشی توسط برخی مجموعه‌های ناهماهنگ استفاده شود. 

ج_ افراد و جوامع ناآگاه: سومین گروه افراد ناآگاه به حوزه میراث‌فرهنگی اما به دنبال هیجان و اخبار هستند. ارائه خوراک اطلاع‌رسانی خوب به این افراد که اغلب شیفتگان فضای مجازی هستند با استفاده از فضاهای مختلف رسانهای خاصه انسان رسانه‌های دوستدار میراث‌فرهنگی به مرور زمان باعث علاقه‌مندی بیشتر این افراد به حوزه میراث‌فرهنگی و در نتیجه اجرایی شدن شعار «هر ایرانی یک میراث‌بان» می‌شود. 

د_ آینده‌سازان: سرانجام آخرین گروه هدف بازتاب‌های این نوع همایش‌ها، نسل آینده‌ساز است. این نسل که یه دلیل قرار داشتن در شروع پلکان ساخت آینده خود به‌ شدت به همه چیز مشکوک بوده و تلاش دارند از پشت پرده مسائل مختلف مطلع شوند دارای این ظرفیت هستند که به راحتی در بازی برخی افرادی که منافعشان با برگزاری این نوع نکوداشت‌ها به خطر می‌افتد، قرار گیرند.

کوتاه سخن آنکه برگزاری برنامه‌هایی چون سلسله نکوداشت‌های چهره‌های ماندگار میراث فرهنگی کشور به‌منظور بازشناسایی آنان به جامعه و تجلیل از جایگاه ایشان، آنگاه مقبول می‌افتد که با ارائه اطلاعات کامل و درست به تمام اقشار مخاطب، ایشان را با جایگاه و اهمیت وجودی بزرگان برای سرای امید ماندن ایران عزیز آشنا کنیم. که اگر این گونه شود به‌طور قطع هزاران بزرگ دیگر برای حفظ و بالندگی ایران عزیز در سال‌های آینده خواهیم داشت.

انتهای پیام/